Ik heb “Creative blindness and how to cure it” van Dave Trott gelezen.
Het is kort en krachtig, net zoals z’n andere boeken en blogs.
Eén van de laatste stukjes gaat over ons blinde vertrouwen in technologie.
Dat dat een achilleshiel is, omdat je daardoor stopt met nadenken.
Wat de grootste zwakte van technologie is, dat het dat effect op ons heeft.
Ter illustratie vertelt hij een toepasselijk en voor mij onbekend verhaal.
Het gaat over Russen die een Amerikaans NATO computernetwerk hacken.
De Amerikanen dachten dat ze alles high tech sophisticated dichtgetimmerd hadden.
Dat hadden ze ook – via het internet was er geen binnenkomen aan.
Dus dat probeerden de Russen niet eens.
Bij kiosken rondom het NATO kantoor hingen ze ‘ouderwetse’ USB sticks met een virus op, bij de sticks die er al hingen.
Voor plaatselijke bewoners zijn ze te duur, maar niet voor de Amerikaanse doelgroep.
Het duurde niet lang voordat iemand er eentje kocht, uitpakte en in een computer binnen de NATO muren stak.
Waarna het virus zich verspreidde en het systeem de instructie gaf om geheime informatie naar Russische computers door te sturen.
Het heeft een stuk langer geduurd voordat ontdekt werd dat het computernetwerk dat niet gehackt kon worden gehackt was.
Wie geen budget heeft voor hightech technologie, moet creatief zijn.
Je moet blijven nadenken, in plaats van op die technologie te vertrouwen; verder kijken dan je online neus lang is.
Iets om erg in te hebben als je steeds meer online en in ‘de cloud’ doet en dataverzameling centraliseert.
Als je denkt, waarom al die zinnen op één regel? Zo schrijft Dave Trott ook. Aangezien deze column gaat over iets uit dit boek van hem, leek me dat wel toepasselijk.
