Marketing hulp voor wie meer uit de bedrijfscommunicatie wil halen
WOW – m’n indrukwekkende blogs lijst
Blogs die indruk maken. Of die je een inzicht of aha-erlebnis geven. Ze zijn zeldzaam. Indrukwekkende blogs die precies op het juiste moment onder je neus verschijnen. Je was eigenlijk op zoek naar iets anders. Toevallig keek je net op LinkedIn. Scrolde je op het juiste moment door je Facebook timeline. Dacht je, vooruit, eens kijken naar de binnengekomen nieuwsbrieven. Hoe dan ook, waar dan ook, ineens:
BAM!
Daar is ie, zó een blog. De kop en eerste regels laten een verheugd anticipatiegevoel opstijgen vanuit je onderbuik. Je leest verder. En verder. “Ja. Ja! JA!” denk je. “Briljant! Dit is ’t. Zo werkt ’t. Zo kan het wél.” Nou ja, je begrijpt wat ik bedoel. Het maakt indruk. Veel indruk.
En niet alleen op dat moment. Nee. Het blijft je bezighouden. Je voelt dat je hier wat mee moet doen. Maar dan de lekkere vorm van moeten. Dat je niet kunt wachten om ermee aan de slag te gaan. En warempel, dat je dat de volgende dag nog steeds zo voelt.
WOW!
In deze blog zet ik er 5 op een rij. One-hit-wonders op sites waar ik daarna nooit meer ben gekomen. Van bloggers die mij vaker weten te begeesteren. Een blogger die ik net ontdekt heb of van lang geleden. Van alles wat, op m’n indrukwekkende blogs lijst.
Ik was al een poosje zzp’er naast een baan in loondienst, voordat ik het op 1 januari 2013 vol goede moed helemaal op ‘mijn manier’ ging doen. Nou, kuch kuch, haha, je raadt het al, het liep ietsje anders. Maar he, je moet érgens het lef vandaan halen om te beginnen met je eigen toko.
Dus gelukkig las ik dit later 😉 Ranadive verwijst naar een blog van Marc Andreessen, The only thing that matters. Denk je dat het team het belangrijkst is? Dan moet je dit zéker lezen.
Ik ben graag alleen. Zeg maar gerust dat ik kluizenaarsneigingen heb. Dat is ongezond. Aldus de algemene consensus. Waar ik ‘last’ van had, moest dus bestreden worden. Ik deed -tig verdelgingspogingen. Niets hielp. Ging mezelf er ook niet bepaald aardiger van vinden.
Het gekke was dat ik tot 2013 nooit de link met introversie heb gelegd. En dat terwijl ik Carl Jung als brugklasser heb gelezen. De essentie is energie. Waar krijg je energie van en wat kost je energie? Daar zit het cruciale verschil tussen introverten en extraverten.
People are frequently unaware that they’re introverts, especially if they’re not shy. It is instructive to pay attention to whether you are losing or gaining energy from being around others, even if the company of friends gives you pleasure.
Introverts recharge by spending time alone. They lose energy from being around people for long periods of time.
Extroverts gain energy from other people. Their energy is sapped when they spend too much time alone.
Ik ben totaal niet verlegen. Praat graag en veel over dingen waar ik verstand van denk te hebben. Dús: “Jij bent helemaal niet introvert!” Sinds ik ervoor uit kom, zogezegd, ervaar ik de 10 meest voorkomende misverstanden rondom introversie regelmatig.
Maar wat ben ik blij dat ik inmiddels begrijp hoe het zit! Een introvert brein werkt net even anders. Als introvert raak je sneller overprikkeld. Heb je afdoende tijd alleen nodig om weer op te laden. Niks raars aan. Hou daar rekening mee en je functioneert beter en blijer.
“Hoe kan ik zó blind geweest zijn?!” Ik gok dat jij dit minimaal één keer in je leven uitgeroepen hebt. Of het nou betrekking had op een liefdesrelatie, vriendschap, zakelijk avontuur of een tot dan toe intens gekoesterde overtuiging. Je bent moedwillig blind geweest…
Serial entrepreneur and author Margaret Heffernan explains the concept of ‘willful blindness’: It comes from the law and originates from legislature passed in the 19th century.
It’s the counterintuitive idea that you’re responsible ‘if you could have known and should have known something, that instead you strove not to see’.
What’s most uneasy-making about the concept is the implication that it doesn’t matter whether the avoidance of truth is conscious. This basic mechanism of keeping ourselves in the dark, Heffernan argues, plays out in just about every aspect of life.
But there are things we can do, as individuals, organizations, and nations, to lift our blinders before we walk into perilous situations that later produce the inevitable exclamation:
“How could I have been so blind?”
Kiezen voor niet willen weten, maakt machteloos, aldus Heffernan. De vastberaden wil om verder te willen kijken dan je neus lang is, geeft hoop. In de term ‘moedwillige blindheid’ zit volgens haar dan ook de hoopvolle mogelijkheid tot veranderen besloten.
Ik ben behoorlijk gedisciplineerd en goed georganiseerd. Orde, overzicht, structuur – ik ben er dol op! En ik ben een mens. Dus net als ieder ander weet ik wat uitstelgedrag is. Zo word ik erdoor gegrepen als ik aan verkopen denk 😉
Urban laat zowel in woord als beeld voortreffelijk zien wat uitstelgedrag is en hoe het werkt. Hij geeft pakkende termen aan aspecten die een rol spelen, zoals Instant Gratification Monkey en Panic Monster. En hij zwoegt om er iets aan te doen: How to Beat Procrastination.
Met de verrukkelijke subkop: “Our brains are the most bug ridden pieces of junk since Internet Explorer.” Kijk, dat spreekt deze Firefox fan meteen aan. Hoe simpel kun je brain science en habit change maken? Hoe simpel kan het zijn? Nou, zo simpel dus:
No. Right. Now.
NO – Firstly, we need to interrupt all other events. There’s a trick for overpowering mental distractions, and that’s to make your intention insanely simple. ‘No’ is about as simple an intention as you can get.
RIGHT – Now ask yourself what is the one ‘right’ thing you should be doing now. I did not say three things. There can be only one.
NOW – Start doing the right thing immediately. Don’t give yourself time to even think about it, just start. Starting is always the hardest part. The very inertia which makes something hard to start can make it equally hard to stop.
This simple fix works because when you transition from one place to another, your brain is unusually receptive to events. It needs to decide on a new course of action, and once it chooses one it tends to stick to it. Unfortunately we tend to make stupid decisions at transitions, because we don’t think about them:
Interrupt your transitions with the right choices, and you’ll find yourself doing what matters far, far more often:
Just remember: “No. Right. Now.” Three short words to program a life changing habit. As for how you fix Windows 8, I have no idea.
Zo, dat is een mooie afsluiter van m’n indrukwekkende blogs lijst 🙂
Ik ben benieuwd of jij (een paar van) deze blogs ook indrukwekkend vindt. En ik lees graag de blogs die jij op jouw indrukwekkende blogs lijst hebt staan. Ik kijk uit naar je reactie!
Sinds 1998 hou ik me bezig met marketing en communicatie. Wat later is daar online marketing bij gekomen. Schrijven doe ik al van kleins af aan en bloggen sinds 2008. Ik ben altijd op jacht naar de essentie.
Wat ik nou zo grappig vind is, zoals Kitty Killian het ook al zei, de beste blogs toch vaak Amerikaans zijn. Dat zie ik in jouw lijstje ook weer terug. Ik ga ze later maar eens rustig bekijken.
Niks mis mee hoor trouwens, dat Amerikaanse. Vraag me alleen wel af waardoor het komt. Zouden zij gewoon meer durven? Is het daar minder erg om uit de toon te springen, omdat het er zo groot is? Als je in Nederland (potentiële) klanten kwijtraakt door je schrijfstijl, blijft er misschien te weinig over? (Of: dat die angst er is).
Leuk, zo’n snelle reactie. Dankjewel, Charlotte en ben benieuwd wat jij van de blogs vindt.
In dit geval denk ik dat het er ook mee te maken heeft dat ik van kleins af aan een grote voorliefde heb voor de Engelse taal. Veel melodieuzer, ronder en soepeler dan onze hoekige taal. Zowel off- als online lees ik voornamelijk Engelstalig.
Nederlands is ook gewoon een heel klein taalgebied. Engels is een wereldtaal en de meeste Nederlanders kunnen er goed mee uit de voeten, dus lezen en delen ze regelmatig Engelse artikelen. Zo versterkt dit patroon zich alleen maar.
Er zijn dus simpelweg ook véél meer Engelstalige blogs. Waarmee de kans op pareltjes navenant toeneemt. Qua schrijfstijl zijn trouwens alleen de laatste 2 van dit lijstje extra prikkelend geschreven (vanuit een eigen perspectief, niet om anderen terecht te wijzen).
Sowieso zijn er meer ENG blogs dan NL blogs. 23x zoveel? Dus precies wat Sonja ook zegt, de kans op pareltjes is groter.
Maar ik denk dat het voornamelijk ligt aan het concurrentieniveau. Die is enorm.
Om op te vallen moet men daar wel constant goede kwaliteit content maken. De focus ligt daardoor al jaren op innovatie.
Alles moet groter, kwalitatiever, meer kennis bevatten, beter geschreven worden en mooier worden ontworpen. En als elke blog naar beter streeft en van elkaar leert, groeit de kwaliteit van de content constant.
Bij ‘ons’ is het concurrentieniveau erg laag. Het lijkt alsof het aanwezig zijn op internet (beetje bloggen, beetje SEO etc) nog bij 90% van de niches centraal staat en niet het onderscheiden (op kennisniveau).
Vind het wel jammer dat ‘we’ weinig mensen hebben die innovatief proberen te zijn. Ik denk dat zij juist een groot deel van de markt kunnen pakken en anderen kunnen motiveren om ook te innoveren.
We lopen achter, denk ik. Ik zie wel meer mensen die bloggen serieus nemen de laatste tijd. Een jaar of twee geleden zei een eigenaar van een bekend blogpodium nog tegen me: ‘Blogles? Blogs hoeven helemaal niet goed geschreven te zijn, en foutjes maken ook niet uit.’
Ik herken wat je schrijft. Een paar jaar geleden sloeg m’n blogstrippenkaart niet aan, maar dan ook echt totaal niet. Welgeteld 0 klanten. Nu is dat dus een heel ander verhaal.
Bloggen wordt inmiddels inderdaad serieuzer genomen. Op z’n Hollands. Dat wel. En da’s prima. This is our homeland and workspace. Vooralsnog. 😉
Beste Sonja,
Mooi blog (over blogs). Ik denk veel meer aan hooggevoelig bij jou, dan aan introvert. Uiteindelijk gaat het natuurlijk niet om het labeltje, maar dat we durven te vertrouwen op onze eigen wijsheid en daar naar handelen.
Veel groet, Miriam
Je hebt gelijk, het gaat niet om het labeltje, maar zoiets kan wel enorm helpen om je leven beter passend en gezonder in te richten. En om die eigen wijsheid te onderkennen.
Hah! Ik schrijf as we speak een blog over waarom sommige verhalen/blogs zo’n indruk maken. Jouw BAM-opmerking past daar heel goed in (ik zal wel weer een hyperlinkje plaatsen, die hebben nu een zichtbaar kleurtje :-)).
Om in te haken op wat Charlotte zegt: ja, ik denk dat Amerikanen meer durven dan Nederlanders. In veel opzichten trouwens. Ze durven ook veel meer te zeggen waar ze goed in zijn. Daar zijn we in NL soms nogal huiverig voor, bang om opschepperig over te komen ofzo (tenminste, zo is dat bij mezelf). Terwijl krachtig geschreven blogs je juist raken, omdat je op zoek bent naar die prikkel.
Dat heeft ook met cultuur te maken. Dat Hollandse calvinisme he, Eef. We komen er sinds de 16e eeuw niet meer los van. 😉 Sloot blijkbaar toen al goed aan op onze volksaard.
Het gekke is dat Nederlanders bekend staan om hun grote bek, dat ze overal een mening over hebben en nogal lomp zijn. Laatst zag ik Patty Golsteijn het op de blog van Kitty Kilian treffend verwoorden:
“Amerikanen zijn enthousiast over wat ze goed vinden en Nederlanders over wat ze slecht vinden.” (daar kwam het in ieder geval op neer) We lopen liever te zeiken over van alles en nog wat dan dat we iets, iemand of onszelf met overtuiging prijzen, zo af en toe.
Dat zal de reden zijn dat ik soms uitgemaakt word voor slijmbal. Maar als ik iets of iemand echt goed/lief/leuk/mooi vind, dan laat ik dat graag blijken. Welgemeende complimenten krijgen, maakt blij, of je nou wilt of niet. 🙂
Nee, ja, nee, maar er zijn ook gewoon meer goedgeschreven blogs. In de VS. Afgezien van openheid enzovoorts. Ik denk eerlijk gezegd dat veel talige Nederlanders gewoon net als wij hier kennelijk allemaal ophouden met Nederlandse blogs te lezen en gewoon de Amerikaanse volgen.
Ik bedoel: waarom zou je een Nederlandse copycat lezen als je het origineel in het Engels kunt volgen? Zelf las ik nooit Nederlandse blogs voor ik op het idee kwam blogles te gaan geven. Ik had het opgegeven.
Nederlanders worden eerder beïnvloed door Engelstalige blogs, dan Engelsen of Amerikanen door Nederlandse, haha. Dat zal ook schelen. Groter bereik. En als je niet weet waar de NLer van copycat, blijf je die goeie Hollandse blogger volgen. 😉
Ik herinner me de blogrolls nog. Trof op die manier zelden een consistent goeie Nederlandstalige blog aan. Ik denk dat ze minder relevant zijn geworden door de opkomst van Social Media. En dat we meer van het her en der snacken zijn geworden ipv trouw blijven aan een paar blogs. Loyaliteit is nou eenmaal niet meer wat het geweest is.
PS Maar ik vind het wel heel leuk om goede Nederlandse blogs te ontdekken. Jammer dat de ouderwetse blogroll uit de mode is. En ik denk zelfs dat Google je nu afstraft als je een lange lijst met links naar goeie blogs zou publiceren. Maar eigenlijk is het een goede manier om snel veel mooie blogs te ontdekken.
Ik denk trouwens dat een reden dat die uit de mode zijn is dat ze er voor zorgden dat veel mensen van de blog verdwenen om nooit meer terug te komen 😉
Hmm.. Niet zo zeer afstraffen. Niet als ze een beetje gerelateerd zijn aan jouw vakgebied. Niet dat jij, als iemand die zich op bloggen richt, naar een schilder linkt bijvoorbeeld.
Het is meer dat de meeste toonaangevende blogs daarmee zijn gestopt, omdat ze dan wat PageRank ‘verliezen’. Daarom linken ook zo weinig mensen naar andere websites.
En de rest volgt wat de ’toonaangevende blogs doen’.
Maar als die blogs waarnaar je linkt van hoge kwaliteit zijn, dan is dat ook weer een positieve factor (reachability) + je creëert wat goodwill. Dit kan weer het PageRank verlies compenseren. Maar als die andere blog ook weer teruglinkt dan heb je een ‘strategische partner’ :). Maar het gaat dan altijd wel met mate, denk ik. Niet dat je naar10/20 blogs gaat linken ofzo.
Soms zijn er inderdaad van die blogs die blijven hangen. Omdat ze iets raken. De schrijfstijl? Het onderwerp? De invalshoek? Bij mij is het vaak het laatste. Omdat ik iets herken, het gevoel heb dat het over mij gaat of zoiets.
Zoals http://puttylike.com. Een website, blog die gaat over mensen die juist veel verschillende interesses hebben. En hoe je daar toch een rode draad in kan vinden.
Dankjewel voor de tips, Judith. Puttylike heb ik al eens voorbij zien komen. Introvertspring niet. Ik heb weer lekker nog meer te lezen! 🙂
Dat het iets is wat je precies op dat moment in je leven nodig hebt, zijn ‘blogs in het moment’, eigenlijk. Blogs waar je naar terug blijft keren, resoneren op de één of andere manier met iets in jou. Soms komen die 2 dingen zalig samen.
Je kunt pas iets met een blog, in je hoofd en/of in actie, als het bij jou past, dus inderdaad (een beetje) over jou gaat, op jou van toepassing is. Soort zoekt soort he. 😉
Vind dit wel een toepasselijke quote:
“Information that doesn’t fit your frame is meaningless.”
Dat is eigenlijk wat je ook ziet met die moedwillige blindheid. Als je het niet ziet, kun je het niet (her)kennen. Als je het niet inziet, kun je het niet snappen. Als je niet openstaat, ben je afgesloten.
Referentiekaders kunnen ons gijzelen. En dat hebben we heel vaak niet eens in de gaten.
Erover mijmerend kom ik tot de (indrukwekkende) conclusie dat veel Engelstalige bloggers meer de vinger op de pols leggen, zeker qua niet en wel voor de hand liggend blogvoer. 😉 Ze hebben gewoon het lef om in z’n algemeenheid ‘gewone’ zaken te bespreken.
Volgens mij durven NL’se bloggers zich niet te wagen aan al te ‘gewone’ zaken, willen liever op een andere fiets indruk maken, terwijl dat juist zo gewild (kan) zijn/is.
Indrukwekkend, treffend en doorgrondend schrijven over ‘gewone’ zaken (waar je zelf ook mee worstelt), is inderdaad geweldig. Al is de blog nog zo lang, toch lees je dan dóór.
In de overige reacties wordt ook al gereflecteerd over het verschil tussen Engelse en NLse blogs. There’s something going on. That’s for sure. 😉
Wat ik nou zo grappig vind is, zoals Kitty Killian het ook al zei, de beste blogs toch vaak Amerikaans zijn. Dat zie ik in jouw lijstje ook weer terug. Ik ga ze later maar eens rustig bekijken.
Niks mis mee hoor trouwens, dat Amerikaanse. Vraag me alleen wel af waardoor het komt. Zouden zij gewoon meer durven? Is het daar minder erg om uit de toon te springen, omdat het er zo groot is? Als je in Nederland (potentiële) klanten kwijtraakt door je schrijfstijl, blijft er misschien te weinig over? (Of: dat die angst er is).
Leuk, zo’n snelle reactie. Dankjewel, Charlotte en ben benieuwd wat jij van de blogs vindt.
In dit geval denk ik dat het er ook mee te maken heeft dat ik van kleins af aan een grote voorliefde heb voor de Engelse taal. Veel melodieuzer, ronder en soepeler dan onze hoekige taal. Zowel off- als online lees ik voornamelijk Engelstalig.
Nederlands is ook gewoon een heel klein taalgebied. Engels is een wereldtaal en de meeste Nederlanders kunnen er goed mee uit de voeten, dus lezen en delen ze regelmatig Engelse artikelen. Zo versterkt dit patroon zich alleen maar.
Er zijn dus simpelweg ook véél meer Engelstalige blogs. Waarmee de kans op pareltjes navenant toeneemt. Qua schrijfstijl zijn trouwens alleen de laatste 2 van dit lijstje extra prikkelend geschreven (vanuit een eigen perspectief, niet om anderen terecht te wijzen).
Dat vraag ik mij ook al een tijdje af, Charlotte.
Ik denk dat het een combinatie van factoren is.
Sowieso zijn er meer ENG blogs dan NL blogs. 23x zoveel? Dus precies wat Sonja ook zegt, de kans op pareltjes is groter.
Maar ik denk dat het voornamelijk ligt aan het concurrentieniveau. Die is enorm.
Om op te vallen moet men daar wel constant goede kwaliteit content maken. De focus ligt daardoor al jaren op innovatie.
Alles moet groter, kwalitatiever, meer kennis bevatten, beter geschreven worden en mooier worden ontworpen. En als elke blog naar beter streeft en van elkaar leert, groeit de kwaliteit van de content constant.
Bij ‘ons’ is het concurrentieniveau erg laag. Het lijkt alsof het aanwezig zijn op internet (beetje bloggen, beetje SEO etc) nog bij 90% van de niches centraal staat en niet het onderscheiden (op kennisniveau).
Vind het wel jammer dat ‘we’ weinig mensen hebben die innovatief proberen te zijn. Ik denk dat zij juist een groot deel van de markt kunnen pakken en anderen kunnen motiveren om ook te innoveren.
P.S. Sonja, leuk blog!
PS Ruben, overtuigende analyse!
We lopen achter, denk ik. Ik zie wel meer mensen die bloggen serieus nemen de laatste tijd. Een jaar of twee geleden zei een eigenaar van een bekend blogpodium nog tegen me: ‘Blogles? Blogs hoeven helemaal niet goed geschreven te zijn, en foutjes maken ook niet uit.’
Bizarre opvatting.
Bizar, ja…
Ik herken wat je schrijft. Een paar jaar geleden sloeg m’n blogstrippenkaart niet aan, maar dan ook echt totaal niet. Welgeteld 0 klanten. Nu is dat dus een heel ander verhaal.
Bloggen wordt inmiddels inderdaad serieuzer genomen. Op z’n Hollands. Dat wel. En da’s prima. This is our homeland and workspace. Vooralsnog. 😉
Beste Sonja,
Mooi blog (over blogs). Ik denk veel meer aan hooggevoelig bij jou, dan aan introvert. Uiteindelijk gaat het natuurlijk niet om het labeltje, maar dat we durven te vertrouwen op onze eigen wijsheid en daar naar handelen.
Veel groet, Miriam
Dankjewel voor je reactie, Miriam. Over hooggevoeligheid heb ik destijds ook een stuk gelezen wat grotendeels resoneerde: http://www.plexus-solaris.nl/hsp-begeleiding/hsp-kenmerken/
Je hebt gelijk, het gaat niet om het labeltje, maar zoiets kan wel enorm helpen om je leven beter passend en gezonder in te richten. En om die eigen wijsheid te onderkennen.
Hah! Ik schrijf as we speak een blog over waarom sommige verhalen/blogs zo’n indruk maken. Jouw BAM-opmerking past daar heel goed in (ik zal wel weer een hyperlinkje plaatsen, die hebben nu een zichtbaar kleurtje :-)).
Om in te haken op wat Charlotte zegt: ja, ik denk dat Amerikanen meer durven dan Nederlanders. In veel opzichten trouwens. Ze durven ook veel meer te zeggen waar ze goed in zijn. Daar zijn we in NL soms nogal huiverig voor, bang om opschepperig over te komen ofzo (tenminste, zo is dat bij mezelf). Terwijl krachtig geschreven blogs je juist raken, omdat je op zoek bent naar die prikkel.
Dat heeft ook met cultuur te maken. Dat Hollandse calvinisme he, Eef. We komen er sinds de 16e eeuw niet meer los van. 😉 Sloot blijkbaar toen al goed aan op onze volksaard.
Het gekke is dat Nederlanders bekend staan om hun grote bek, dat ze overal een mening over hebben en nogal lomp zijn. Laatst zag ik Patty Golsteijn het op de blog van Kitty Kilian treffend verwoorden:
“Amerikanen zijn enthousiast over wat ze goed vinden en Nederlanders over wat ze slecht vinden.” (daar kwam het in ieder geval op neer) We lopen liever te zeiken over van alles en nog wat dan dat we iets, iemand of onszelf met overtuiging prijzen, zo af en toe.
Dat zal de reden zijn dat ik soms uitgemaakt word voor slijmbal. Maar als ik iets of iemand echt goed/lief/leuk/mooi vind, dan laat ik dat graag blijken. Welgemeende complimenten krijgen, maakt blij, of je nou wilt of niet. 🙂
Nee, ja, nee, maar er zijn ook gewoon meer goedgeschreven blogs. In de VS. Afgezien van openheid enzovoorts. Ik denk eerlijk gezegd dat veel talige Nederlanders gewoon net als wij hier kennelijk allemaal ophouden met Nederlandse blogs te lezen en gewoon de Amerikaanse volgen.
Ik bedoel: waarom zou je een Nederlandse copycat lezen als je het origineel in het Engels kunt volgen? Zelf las ik nooit Nederlandse blogs voor ik op het idee kwam blogles te gaan geven. Ik had het opgegeven.
Nederlanders worden eerder beïnvloed door Engelstalige blogs, dan Engelsen of Amerikanen door Nederlandse, haha. Dat zal ook schelen. Groter bereik. En als je niet weet waar de NLer van copycat, blijf je die goeie Hollandse blogger volgen. 😉
Ik herinner me de blogrolls nog. Trof op die manier zelden een consistent goeie Nederlandstalige blog aan. Ik denk dat ze minder relevant zijn geworden door de opkomst van Social Media. En dat we meer van het her en der snacken zijn geworden ipv trouw blijven aan een paar blogs. Loyaliteit is nou eenmaal niet meer wat het geweest is.
PS Maar ik vind het wel heel leuk om goede Nederlandse blogs te ontdekken. Jammer dat de ouderwetse blogroll uit de mode is. En ik denk zelfs dat Google je nu afstraft als je een lange lijst met links naar goeie blogs zou publiceren. Maar eigenlijk is het een goede manier om snel veel mooie blogs te ontdekken.
Ik denk trouwens dat een reden dat die uit de mode zijn is dat ze er voor zorgden dat veel mensen van de blog verdwenen om nooit meer terug te komen 😉
@Ruben, wat denk jij?
Hmm.. Niet zo zeer afstraffen. Niet als ze een beetje gerelateerd zijn aan jouw vakgebied. Niet dat jij, als iemand die zich op bloggen richt, naar een schilder linkt bijvoorbeeld.
Het is meer dat de meeste toonaangevende blogs daarmee zijn gestopt, omdat ze dan wat PageRank ‘verliezen’. Daarom linken ook zo weinig mensen naar andere websites.
En de rest volgt wat de ’toonaangevende blogs doen’.
Maar als die blogs waarnaar je linkt van hoge kwaliteit zijn, dan is dat ook weer een positieve factor (reachability) + je creëert wat goodwill. Dit kan weer het PageRank verlies compenseren. Maar als die andere blog ook weer teruglinkt dan heb je een ‘strategische partner’ :). Maar het gaat dan altijd wel met mate, denk ik. Niet dat je naar10/20 blogs gaat linken ofzo.
Ik ga lezen, dank je Sonja. Het blog dat mij het meest inspireert is Brits, van Redlemonclub. Dit is een voorbeeld van de blogs van Alex Mathers http://www.redlemonclub.com/brand-you/real-truth-struggle-market-succeed-creatives
Dankjewel voor jouw tip, Johanna! Daar ga ik van ’t weekend eens rondneuzen.
BAM! Daar is ie, zó’n blog. De indrukwekkendste blogs lijst van @sonjavanvuren Lees ook de reacties! http://t.co/TibxycLwQD
RT @sonjavanvuren: Blogartikelen die indruk maken… Die je een inzicht geven… Een aha-erlebnis… http://t.co/4VyWRxuolb [nieuwe blog]
“Je leest verder. En verder. Ja. Ja! JA! Denk je. Briljant! Dit is ‘t. Zo werkt ‘t. Zo kan het wél” http://t.co/582ZvINEhZ @sonjavanvuren
RT @sonjavanvuren: Blogartikelen die indruk maken… Die je een inzicht geven… Een aha-erlebnis… http://t.co/4VyWRxuolb [nieuwe blog]
BAM! @sonjavanvuren ’s inspirerende lijst met blogs http://t.co/hJK37FOKMl
RT @Dagnespresso: BAM! @sonjavanvuren ’s inspirerende lijst met blogs http://t.co/hJK37FOKMl
Van die blogs die precies op het juiste moment onder je neus verschijnen. Mooie lijst WOW-blogs van @sonjavanvuren http://t.co/5CPsaXVV2Q
Soms zijn er inderdaad van die blogs die blijven hangen. Omdat ze iets raken. De schrijfstijl? Het onderwerp? De invalshoek? Bij mij is het vaak het laatste. Omdat ik iets herken, het gevoel heb dat het over mij gaat of zoiets.
Zoals http://puttylike.com. Een website, blog die gaat over mensen die juist veel verschillende interesses hebben. En hoe je daar toch een rode draad in kan vinden.
En http://introvertspring.com/ met een verfrissende blik op introversie.
Anders, inspirerend en soms ook prikkelend.
Blogs die mij aan het nadenken zetten.
Dankjewel voor de tips, Judith. Puttylike heb ik al eens voorbij zien komen. Introvertspring niet. Ik heb weer lekker nog meer te lezen! 🙂
Dat het iets is wat je precies op dat moment in je leven nodig hebt, zijn ‘blogs in het moment’, eigenlijk. Blogs waar je naar terug blijft keren, resoneren op de één of andere manier met iets in jou. Soms komen die 2 dingen zalig samen.
Je kunt pas iets met een blog, in je hoofd en/of in actie, als het bij jou past, dus inderdaad (een beetje) over jou gaat, op jou van toepassing is. Soort zoekt soort he. 😉
Vind dit wel een toepasselijke quote:
“Information that doesn’t fit your frame is meaningless.”
Dat is eigenlijk wat je ook ziet met die moedwillige blindheid. Als je het niet ziet, kun je het niet (her)kennen. Als je het niet inziet, kun je het niet snappen. Als je niet openstaat, ben je afgesloten.
Referentiekaders kunnen ons gijzelen. En dat hebben we heel vaak niet eens in de gaten.
“Blogartikelen die indruk maken. Die je een inzicht geven. Een aha-erlebnis. Dat je denkt: ha, dát is het dus! ” http://t.co/Fb1iezuJMr @so…
Ja interessante blogs.
Erover mijmerend kom ik tot de (indrukwekkende) conclusie dat veel Engelstalige bloggers meer de vinger op de pols leggen, zeker qua niet en wel voor de hand liggend blogvoer. 😉 Ze hebben gewoon het lef om in z’n algemeenheid ‘gewone’ zaken te bespreken.
Volgens mij durven NL’se bloggers zich niet te wagen aan al te ‘gewone’ zaken, willen liever op een andere fiets indruk maken, terwijl dat juist zo gewild (kan) zijn/is.
Indrukwekkend, treffend en doorgrondend schrijven over ‘gewone’ zaken (waar je zelf ook mee worstelt), is inderdaad geweldig. Al is de blog nog zo lang, toch lees je dan dóór.
In de overige reacties wordt ook al gereflecteerd over het verschil tussen Engelse en NLse blogs. There’s something going on. That’s for sure. 😉
RT @sonjavanvuren: 5 blogs die veel indruk op mij hebben gemaakt – misschien ook op jou: http://t.co/5twMErXXMD [blog] #leestips
Mooie blog met veel info van @sonjavanvuren “Van die blogs die precies op het juiste moment onder je neus verschijne… http://t.co/XfFBKIhTqg
WOW! Oftewel: de indrukwekkende blogs lijst van @sonjavanvuren http://t.co/POt1fCpkcH
RT @sonjavanvuren: WOW – m’n indrukwekkende blogs lijst https://t.co/M2hqRQSa1l – #archiefblog