Van communicatie naar conversatie: écht praten

Ik zit al heel lang in de marketing en communicatie ‘hoek’. In 1998 per toeval ingerold en blijven doorrollen, zogezegd. MarCom heeft niet zo’n goeie naam. Net als verkopen. Omdat het zo vaak eenrichtingsverkeer is. Filosoof Stine Jensen vindt dat we van communicatie naar conversatie moeten gaan:

Dieren communiceren. Om elkaar te waarschuwen, te verleiden of te instrueren. Ik pleit ervoor het woord converseren weer af te stoffen. Dat is wat mensen geciviliseerd maakt en ons van dieren onderscheidt.

[de Filosofisch Kwintet uitzending waarin ze dit zegt is helaas niet meer beschikbaar]

Hmmm. Daar zit wat in.

Communiceren is informatie uitwisselen

Bij communicatie is er altijd sprake van een zender, informatie met een boodschap en een ontvanger.

Het blijft nogal eens bij deze eenzijdige rolverdeling, waardoor er communicatieproblemen ontstaan. We communiceren ons suf, maar praten niet écht met elkaar.

Nu kunnen we met gemak eindeloos steggelen over de verschillende communicatiedefinities. Of we hanteren een andere term voor daadwerkelijk tweerichtingsverkeer:

Converseren is met elkaar verkeren

Praten, een gesprek voeren, je uiten.

Onlangs had ik weer zo’n conversatie. Beide met volle aandacht op breinkracht 10. Terwijl de latte macchiato’s en lunchsalades smakelijk verdwenen, kwamen we erachter wat er in onze hoofden omging.

Hoe het komt dat we staan waar we nu zijn. Van welke duikplanken we al afgesprongen zijn en welke vooralsnog te glibberig ogen. Ideeën uitwisselen die leuk zijn én waar je concreet iets mee kunt. Vertellen waar je (niet) goed in bent. Vrijuit durven dromen over de toekomst.

Een zakelijke afspraak is nooit een 100% zakelijke informatie uitwisseling

Er is altijd een sterk persoonlijk element. Het al dan niet voelen van die welbekende ‘klik’. Dat kan toch ook niet anders? Je draagt het meest krachtige communicatie- én conversatiemiddel tenslotte te allen tijde met je mee: jijzelf. Mensen doen zaken met jou vanwege… jou.

Hoe jij de dingen ziet en doet, is wat jou uniek maakt. Er loopt geen 2e exemplaar van rond. “Maar de concurrentie is nog nooit zo ongenadig geweest. Je moet slimmer werken en meer weten dan ooit. Ondernemen is niet voor iedereen weggelegd.” Ja. Ja. Ja. Hoe dan ook:

Wie jij bent, is jouw talent

Copywriter Dave Trott vertelt in zijn boek ‘Predatory Thinking’ over een man die vele jaren probeerde door te breken als komiek. Hij paste eindeloos veel communicatiestrategieën en -technieken toe. Niets resulteerde in het gewenste effect.

Hij wordt ontslagen omdat hij almaar moe is door die avondoptredens. Z’n vriendin verlaat hem. Door alle zorgen grijpt hij naar de fles. Uiteindelijk wordt hem duidelijk dat het nooit wat zal worden. Hij moest het voorheen ondenkbare denken: opgeven.

Opgelucht door dit besluit gaat hij z’n laatste week van optredens in. Nu kon hij er net zo goed lol aan beleven ook! Hij gaat het toneel op als zichzelf. In volle glorie. Er is een ‘klik’. En het publiek lacht zich avond aan avond te pletter…

Dat is het verhaal van Jack Dee.

Dave Trott besluit dit essay met:

I get lots of letters, emails and phone calls from students and graduates.
Always asking me what they should do to get into advertising.
They are behaving like Jack Dee before he got succesful.
They are looking for someone to tell them what to do to be liked.
They’ll end up making themselves the same as everyone else.
It didn’t work for Jack Dee, it doesn’t work in advertising and it won’t work for them.
What works is being different.
Don’t try to be liked.
Find out how you’re different.
Then be that.
That’s where the power is.
That’s wat’s new.
That’s what’s wanted.

Herken wat jou anders maakt maar eens

Weerstand bieden aan sociale- en conformiteitsdruk is geen sinecure. En waar jij opmerkelijk goed in bent vind je zelf zeker heel gewoon? Echt iets wat iedereen kan. Pffff, dat heb jij weer. En oh ja, we moeten natuurlijk ook wel ‘normaal’ blijven doen hè, want dat is al gek genoeg!

In een goede conversatie, als je écht met elkaar praat, kun je dat allemaal van tafel vegen. Stel je voor, een bistro met een menukaart waar naast gerechten ook gespreksonderwerpen op staan…

Naast een menu van de dag, ook een vraag van de dag

Zullen we op deze blog een begin maken? Waar heb je trek in en over welk vraagstuk zou je willen converseren? Ik krijg er al (kennis)honger van. Jij ook?  🙂